عمده فعالیتهای سازمان امور عشایرایران در خدمات رسانی به عشایر در قالب برنامه ساماندهی به کوچ و اسکان انجام می شود،ساماندهی به زندگی عشایر از طریق ارائه خدمات مناسب به منظور بهبود و توسعه وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و تولیدی عشایر.
سازمان امور عشایر ایران
سازمان امور عشایر ایران به عنوان یک سازمان فرابخشی و ویژه خدماترسانی به عشایر ایجاد شده است تا ضمن ارائه خدمات لازم به عشایر، سیاستگذاری، تصمیمسازی و تصمیمگیری های مناسب را با هدف ساماندهی به کوچ و اسکان عشایر انجام دهد.
در حال حاضر، این سازمان با در اختیار داشتن کارکنانی مجرب، دلسوز و آشنا به مسایل عشایری و با دارابودن 28 اداره استانی (در سطوح اداره کل، مدیریت، اداره و نمایندگی) در سراسر کشور به ارائه خدمات به عشایر عزیز می پردازد. این خدمات را میتوان در دو بخش ساماندهی به کوچ و ساماندهی به اسکان دسته بندی کرد. در حقیقت، انتخاب شیوه زندگی (کوچ یا اسکان) بر عهده خود عشایر است و این عشایر هستند که انتخاب میکنند همچنان کوچنده باشند و به شیوه زندگی سابق خود ادامه دهند و یا اسکان یابند و اصطلاحاً یکجانشین شوند.
همانطور که گفته شد، عمده فعالیتهای سازمان امور عشایرایران در خدمات رسانی به عشایر در قالب برنامه ساماندهی به کوچ و اسکان انجام می شود که شامل پنج طرح اصلی زیر است:
1- طرح عملیات اجرایی اسکان.
2- طرح ارائه خدمات پشتیبانی به کوچندگان.
3- طرح مطالعات جامع ساماندهی مناطق عشایری.
4- طرح جایگزینی سوخت فسیلی.
5- نیازسنجی و ارائه نیازهای جامعه عشایری به سایر دستگاه ها هر یک از این طرح ها در قسمت " آشنایی با فعالیتهای سازمان" شرح داده شده است.
اهداف و وظایف
الف – هدف
ساماندهی به زندگی عشایر از طریق ارائه خدمات مناسب به منظور بهبود و توسعه وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و تولیدی عشایر.
ب – وظایف اساسی:
(1) - مطالعه و شناسایی امکانات و نیازمندی های عشایر در مورد امور کوچ و اسکان.
(2) - تهیه و تنظیم و اجرا و نظارت بر اجرای طرح های عمرانی و نوسازی مربوط به امور عشایر.
(3) - فراهم آوردن موجبات اسکان عشایر باهمکاری وزارت کشور و سایر ارگان های ذیربط.
(4) - تهیه و تنظیم برنامه های مربوط به نوین کردن سیستم دامداری سنتی عشایر به دامداری صنعتی و اصلاح روشهای بهره برداری از منابع دامی از طریق ایجاد ایستگاه های استقرار و انتظار دام، پرواربندی و تامین علوفه زمستانی برای دام و ایجاد کشتارگاه های صنعتی و سردخانه و کارخانجات تهیه غذای دام و تبدیل فرآورده های دامی، راساً یا از طریق ارشاد و حمایت در راستای تاسیس تعاونی ها و شرکت های سهامی دامداری.
(5) - احداث و نگهداری گذرگاه و آبشخور و پناهگاهها و انبارهای ذخیره علوفه دام و تامین آب راساً و یا با خودیاری عشایر.
(6) - نظارت بر نحوه چرای دام در مراتع عشایری از لحاظ رعایت ضوابط فنی و علمی مرتعداری در جهت حفظ مراتع کشور.
(7) - کمک به ایجاد واحدهای تولیدی تعاونی و گروهی نظیر علوفه کاری، مرغداری، تولید عسل، کشاورزی، کشت گیاهان صنعتی و دارویی و صنعتی کردن این نوع تولیدات از طریق احداث تاسیسات زیربنایی، احداث رایگان و اعطای تسهیلات.
(8) - تهیه، تنظیم، اجرا و یا همکاری در اجرای برنامه های آموزشی عشایر در مورد تغذیه دام، استفاده صحیح از مراتع، دامداری، دامپروری، بهداشت محیط، خدمات دامپزشکی، توسعه صنایع دستی و پیشگیری از بیماریهای دامی.
(9) - کمک به بازاریابی، حمل و فروش فرآورده های دامی و صنایع دستی عشایر اسکان یافته.
(10) - فراهم کردن تسهیلات اعتباری در حد برنا مه های مصوب و نظارت بر مصرف آن .
(11) - کمک به تشکیل تعاونیهای تولید، توزیع ، مصرف در مناطق دامداری متحرک اسکان یافته.
(12) - همکاری با سایر سازمان های دولتی و غیر دولتی ایجاد هماهنگی در برنامه های عمرانی و آموزشی مناطق عشایر اسکان یافته.
منبع: سازمان امور عشایر ایران