کشت عدس

کشت عدس

کشت عدس      تاریخ درج: 1397/3/12

عدس گیاهی است که با نام علمی Lens culinaris medic از قدیمی ترین منابع غذایی به شمار می رود. این گیاه یکساله یکی از حبوبات است که در اکثر نقاط دنیا کشت می شود که دارای ساقه های کوتاه به رنگ سبز روشن می باشد و ارتفاع آن بین 15 تا 75 سانتی متر است. با توجه به محیط رویش آن، گیاه به شکل بوته ای کوتاه، نیمه ایستاده یا ایستاده رشد می کند و ساقه گیاه نازک، چهارگوش و دارای نوارهای برجسته می باشد. برگهای عدس مرکب، یک تا هشت جفت برگچه مشاهده می شوند، دمبرگها کوتاه بوده و طول اتصال برگچه ها بین یک تا چهار و نیم سانتی مترمی باشد. این گیاه غنی از پروتئین و ویتامین های گروه B است.

کاشت عدس

برای کاشت، این گیاه را در خاکهایی که در طی زمستان رطوبت ذخیره کرده اند می کارند. عمق کاشت نیز 4 تا 5 سانتی متر مناسب می باشد.

 

کاشت سنتی

در این نوع کشت دو نوع شخم انجام می شود که یکی در پاییز به صورت عمیق و دیگری در بهار به صورت تکمیلی و زمین را تسطیح می کند. بذر وکود مورد نیاز به وسیله دست بر روی زمین پاشیده شده وبه وسیله خیش به زیرخاک انتقال می دهند.

مناسب ترین شرایط کاشت در اسفند ماه و یا اوایل بهار است.

 

کشت مکانیزه

این نوع کشت که مناسب ترین نوع می باشد در پاییز یک نوبت شخم عمیق 25 تا 30 سانتی متر و همچنین با مساعد شدن شرایط خاک و هوا یک نوبت شخم تکمیلی به عمق 10 تا 15 سانتی متر ایجاد می شود و برای از بین بردن کلوخه ها از دیسک استفاده می کنند.

 

داشت

مبارزه با بیماریها و آفات و علفهای هرز در مراقبت و نگهداری گیاه بسیار مهم و امری ضروری است.

 

علفهای هرز

به استثنای علفهای هرز انگل، می توان شیر پنیر، یولاف و گل جالیز را نام برد.

علفهای چند ساله شامل قیاق، پیچک و پنجه مرغی آلودگی کمتری را ایجاد می کنند.

برای مبارزه شیمیایی با علف های هرز می توان از تری بونیل و مالوران که قبل از سبز شدن عدس برای کنترل علفهای هرز پهن برگ استفاده کرد.

همچنین در جهت برای کنترل علف های هرز برگ باریک از علف کشهای پرونامید، متوآلاکلر و دیلکوفوپ متیل استفاده می کنند.

 

بیماریها و آفات

بیماری های عدس شامل پژمردگی آوند، پوسیدگی ریشه، بیماری زنگ، سفیدک پودری، سفیدک دروغین، آنتراکنوز و بیماری های ویروسی می باشند.

آفات عدس شامل شته ها، کنه ها، سرخوطومی ها و سوسکهای انباری می باشند که کنه ها و سوسک های انباری بیسترین خسارت را به عدس وارد می کنند.

 

برداشت

برداشت عدس هم از طریق دستی و هم ماشینی انجام می‌ شود.

برای برداشت با دست زمانی مناسب می باشد که رطوبت بذرها حدود 30 درصد می باشند و برای برداشت با استفاده از ماشین (کمباین) رطوبت بین 12 تا 14 درصد است.

برداشت زود هنگام باعث چروکیدگی بذر می شود و تأخیر در برداشت باعث ریزش غلافها و کاهش محصول می شود.

 

 

 

 

   قیمت ارزها

   قیمت سکه و طلا