تمبر هندی (Tamarind)      تاریخ درج: 1397/2/31

قسمت گوشتدار این میوه دارای کمی قند و پکتین و همچنین اسید سیتریک‌، اسید مالیک‌، تارتارات و اسید پتاسیم می باشد. در پوست درخت تمبر هندی مقدری تانن وجود دارد. سرشاخه‌های جوان و سبز این درخت دارای مقدر زیادی ویتامین‌های گروه B می باشد.

خواص داروئی:

تمبر هندی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است.

خوردن تمبر هندی باعث پائین آمدن تب می شود.

به هضم غذا کمک می کند.

تمبر هندی خنک کننده بدن است.

برای رفع تشنگی مفید است.

دل بهم خوردگی و تهوع را برطرف می کند.

پوست تمبر هندی قابض و رفع کننده اسهال است.

 پوست تمبر هندی قابض ور فع کننده اسهال است.

بهترین طریقه استفاده از تمبر هندی این است که این ماده را درآب خیس کنید و سپس آن‌را صاف کرده و با نبات بخورید.

دم کرده تمبر هندی نیز اثر ملین دارد.

برای تهیه دم کرده یک قاشق غذا خوری تمبر هندی را با نیم لیتر آب جوش مخلوط کرده و به مدت یک ساعت بگذارید بماند سپس این دم کرده را در طول روز مصرف کنید.

تمبر هندی را بپزید و ضماد از آن درست کنید. این ضماد را روی ورم و قسمتهای دردناک بدن بگذارید.

مضرات:

تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و  در اشخاصی که ریه و طحال ضعیف دارند ممکن است تولید اشکال کند. اینگونه اشخاص بهتر است که تمبر هندی را با کتیرا و یا خشخاش بخورند.