موز (Banana)
موز (Banana) تاریخ درج: 1396/12/27
با نام علمی Musa sapientum شهرت دارد. موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است. برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا 2 متر می رسد. گل¬ها¬ی آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به¬رنگ زرد در می¬آید.اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود. موز را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا به¬وسیله گرما دادن آن‌را می رسانند. موز انواع مختلف دارد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد. هنگامیکه موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه موز رسیده است. موز نارس بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است. قندی که در موز وجود دارد به¬سرعت قابل جذب است. در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین ، نوروپی تفرین ، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد.
خواص
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند. موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن می باشد.
بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضدسرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد. موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است. موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کمخون حتما باید موز بخورند.
موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.موز درمان زخم معده و روده می باشد. گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترولاست. شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است. جوشانده موز اثر قطع خونریزی دارد.
ضماد برگ درخت موز برای درمان سوختگی مفید است. ریشه موز دفع کننده کرم معده است. موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گازمعده میکند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد. موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب درد. برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید. موز بهعلت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.
فرصت‌های سرمایه‌گذاری
قیمت ارزها
قیمت سکه و طلا