خولنجان عبارت از ریزومها سخت و سفت بهرنگ قرمز مایل به قهوه ای که دارای خطوط سفید رنگ می باشد و محل افتاده ساقه های هوایی گیاه قولنجان یا خولنجان کبیر با نام علمیAlpinia officinarum Hance از تیره زنجبیل (Zingibriaceae) است که بوئی مطبوع و طمعی تند و معطر دارد.
برگهای غلاف دار، درازو نوک تیز با یک رگبرگ مشخص و رگبرگهای فرعی موازی، گلهای سفید مایل به سبز بصورت خوشه ای، از مشخصات آن است. طبع خولنجان تند و داغ بوده و کاربرد داخلی آن بهصورت چای، تنتور و کپسول می باشد.
فواید خولنجان:
خولنجان همانند زنجییل بهعنوان باد شکن و نیرو دهنده و نیز در رفع درد دندان مصرف سنتی دارد.
این گیاه ضد باکتری، ضد قارچ، ضد روماتیسم، ضد تومور، محرک غریزه جنسی، معطر، ضد نفخ، عرقآور، تقویت کننده دستگاه گوارش، محرک می باشد.
همچنین این گیاه برای کاربردهای داخلی نظیر برونشیت، کاندیدا، زکام، وبا، اختلال گوارش، آماس روده، نفخ شکم، سکسکه، سوء هاضمه، سرطان خون، مالاریا، سرخک، تهوع، آرتروز روماتیسمی، زخمهای داخلی استفاده می شود.
طرز استفاده خولنجان:
کاربرد موضعی خولنجان : سرماخوردگی
نحوه کاربرد موضعی خولنجان : پودر ریزوم خشک شده گیاه خولنجان به عنوان انفیه هنگام سرماخوردگی استفاده میشود. به عنوان عطر نیز به کار میرود.
کاربرد خولنجان در آشپزی: ریزوم خولنجان در تهیه کاری و سوپ به کار میرود. شاخهها و گلهای جوان آن نیز به صورت خام، جوشیده یا ترشی مصرف میشوند.