لجن درمانی اصطلاحی قدیمی است که به روشی منحصر به فرد در درمان بیماریها با استفاده ازخاک، گل و لجن غنی از مواد معدنی و گیاهی اطلاق میشود. استفاده ار لجنها به دلیل دارا بودن مواد معدنی غیرقابل حل گیاهی از دیر باز مورد استفاده قرار گرفته است.
از سالهای گذشته آب، نمک و لجن دریاچهی ارومیه برای درمان بیماریهای پوستی، مفصلی، بیماریهای زنان و روان درمانی مورد استفاده قرار میگرفته است. باید گفت غیر از خواص درمانی این دریاچه که در حال حاضر نیز در حمامهای لجن یا کنار دریاچه به صورت سنتی استفاده میشود، از حدود۵۰ سال پیش از گل (لجن)، آب و نمک دریاچه بحر المیت که خواصی مشابه دریاچه ارومیه دارد، در ساخت محصولات آرایشـی و بهداشتی نیز استفاده میشود.
وجود آنتی بیوتیکهای طبیعی، معدنی و گیاهی در خاک و گل که طی سالیان از نظر کمیت افزایش پیدا میکند، این عنصر را به مادهای درمانگر و بسیار مفید تبدیل کرده است. بعد از حضور فرد میان لجنها، این مواد مفید به پوست نفوذ میکند. این مواد از طریق پوست وارد گردش خون بدن میشوند و فیبرهای عصبی کوچکی را در لایههای خارجی پوست تحریک میکنند. این فرآیند روی سیستم عصبی نیز تاثیر مثبت میگذارد. شیوه استفاده نیز به این شکل است که لجنی را که از زیر نمک سفت کف دریاچهی ارومیه بیرون میآورند به بدن خود میمالند و پس از دراز کشیدن زیر نور آفتاب و خشک شدن لجن، آن را میشویند.