عدس ( Lentil)
عدس ( Lentil) تاریخ درج: 1396/12/24
با نام علمیLens culinaris medic شهرت دارد. عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است. عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین‌های گروه B می باشد. عدس از نظر مقدار پروتئین بسیار غنی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین دارد.عدس گیاهی یکساله است. عدس دارای دو نوع عدس رسمی و عدس ریز می¬باشد. عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است. عدس ریز یا عدس قرمز که دانه‌های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد. باید توجه داشت که عدس با تمام مزایایی که دارد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته می کند. البته می توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد. ضمنا عدس به‌علت داشتن میکروپروتئین برای افرادی که ناراحتی کلیه مخصوصا تقویت کلیه دارند زیان-بخش است.
خواص
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد. یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است. بهعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد.
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند.
عدس دارای خواص زیر است
عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و ماداران شیرده حتما باید از آن استفاده کنند.
عدس را روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند.
برای درمان زخم‌های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آن‌را غرغره کنید.
برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید.
آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که به‌علت سرما عارض شده سودمند است.
عدس را می توان به‌عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی‌های روده نیز موثر است.
عدس پخته را به‌عنوان مرهم برای زخم نیز می توان بهکار برد.
فرصت‌های سرمایه‌گذاری
قیمت ارزها
قیمت سکه و طلا