به شیرین بیان مهک، بیخ مهک، متکی، میجو، مژو، سوس، اصلالسوس، مجو، مگ و مخ نیز می گویند. شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار میگیرد. این عرق برای معالجه زخم معده،تقویت اعصاب، گرفتگی صدا، ضد ترشی معده، ورم پروستات، افزایش نیروی جنسی، تقویت کبد، تقویت ریه، ورم پروستات، نقرس و سرماخوردگی مفید می باشد. طبع شیرین بیان گرم و خشک می باشد.
قسمت مورد استفاده شیرین بیان، ساقههای زیرزمینی و ریشههای گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهمترین مادهای که موجب شیرینی شیرین بیان میشود، ترکیب موجود در ریشههای گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که 50 برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش مییابد.
ترکیبات موجود در ریشه شیرین بیان برای مقابله با پوسیدگی دندان مفید هستند. همچنین خاصیت ضدمیکروبی دارند، بنابراین میتوان از شیره این گیاه به عنوان ماده ضدپوسیدگی در محلولهای شستشوی دهان و نیز خمیر دندانها استفاده کرد.
در ادامه به بررسی برخی از فواید شیرین بیان پرداخته شده است:
مواد موثره عرق شیرین بیان آنتول – استراگول – اوژنول – هگزانوئیک اسید می باشد.
مصرف شیرینبیان باعث طول عمر میشود.
برای زکام از روش آنژین استفاده گردد.
کسانی که فشار خون دارند از خوردن شیرینبیان خودداری کنند.
برای بیماران دیابتی شیرینبیان ممنوع میباشد.
کسانی که بحرانهای کبدی دارند منجمله صفرا و سیروز کبدی نباید استفاده کنند.
شیرینبیان تقویتکننده غدههای فوق کلیوی میباشد.
خوردن شیرینبیان ضد سرطان است.
کسانی که فشار خون آنها بالا است بعد از خوردن شیرینبیان آب هندوانه بنوشند.
برای درمان لکههای سفید و زردی چشم برگ شیرینبیان را سائیده پودر آن را به چشم بکشند.
برای رفع بوی بد بدن، زیر بغل و بین انگشتان پا برگ شیرینبیان را به صورت ضماد بگذارید.
برای درمان زخمها و بریدگی پودر برگ خشک شیرینبیان را بپاشید.
جهت افزایش ترشحات عادتماهانه ازجوشانده شیرینبیان بنوشند.
ریشه شیرینبیان برای سرطان پوست، معده و خون مفید میباشد.
برای رفع بیماری بلغم شیرینبیان مفید میباشد.